Ereğli’nin en eski, en ünlü yeridir Bozhane.
Mert insanların diyarıdır! Garibanların “Ekmek Teknesi” dir.
Yıllar önce Erdemir Limanı dışından, denizden çıkarılan “Pik” parçaları Bozhane Camisi arkasında istiflenirdi!
Polis Muzaffer vardı! “Pik”i denizden çıkaran “Korsan” diye tabir edilen Bozhane çocuklarının peşindeydi sürekli!
Unutur muyum ben “Korsan Karagöz”ü! Sürekli bir mücadele! Ekmek mücadelesi.
Gördüğü zaman selamını esirgemeyen, sarılan çilekeş kardeşimi!
Bir Mustafa Karakuş abimiz vardı! “Sepetçi Mustafa” lakaplı.
Bileği asla bükülmeyen!
Hem “Futbolcu”, hem Balıkçı!
Bartın’da “Balık Mevsimi” öncesi Motor’da bakım yapılırken “Mazot Tankı” nın patlaması sonrası yitirdiğimiz!
Bozhane’nin “Deli Çınar”ı! Unutulur mu?
80 öncesi. Terörün üst seviyede olduğu zamanlar!
MHP’liler bir genci dövmüşler! Gencin siyasetle işi yok!
Ama genç “Bozhane”li!
Hep birlikte “MHP Binası”na yürüdüler!
Öyle bir “Birlik” var ki o dönemlerde! İnsanlar birbirlerine tutkunlar!
Bizlerde bu insanların içinde büyüdük! Onları seyrettik genç yaşlarımızda.
Bozhane’nin üstünde “Alemdar İlkokulu”! Bugünkü “Denizcilik Lisesi”!
Orada oturduk, orada okuduk!
Tüm eski dostluklarımın ana kaynağı!
Bir gün Göztepe Belediyespor’da oynuyorum. Yenimahalle spor’la maçımız var!
Birileri anneme( Rahmetli) küfür ediyor! Bıraktım maçı! Koştum Tribüne!
Maç bitmiş! Arkadaşım, kardeşim, Atalay Dumanoğlu almış taşı avucunun içine! Bana vuracak!
Hırs bürümüş gözünü! Mağlubiyeti hazmedemiyor!
Ulaşamadı! Gitti takım arkadaşım Bayram’a vurdu! Burnunu kırdı!
Önce Bayram’ın peşine. Hastaneye!
Ardından karakola!
Attılar Dumanoğlu’nu nezarete!
Gittim yanına! Çıkana kadar onunla birlikte nezarette oturdum saatlerce!
Biz “Dostuz” iyi günde, kötü günde.
Futbolculuğumun son senesinde Yenimahallespor’a gittim. Şampiyon yaptım onları da!
Bozhane ve Yenimahalle!
Ereğli’nin en eski kültürü! Birbirleriyle iç içe olmuşlar!
Bazıları “Enişte” der, bazıları güçlerini üzerimde denerler! Vururlar, ardından kaçarlar!
1 Temmuz Denizcilik Bayramı’nı seyrederken gözüm yarışmacılarda! Yağlı Direğe çıkan gençlerde!
Ama beyin? Bambaşka yerlerde!
Anılarda!
Onları seyrederken ne kadar “zor” insanlar olduklarını görmek gerek.
Onların içindeki “Hezeyanları” yaşamak gerek.
Gariptir bu çocuklar! Hayata “Kavgayla” bakarlar!
İçlerine girmeden göremezsin, yaşayamazsın!
Bunun için “Denizcilik ve Kabotaj” bayramlarından vazgeçmeyelim!
Bu sene “Davet” Su Ürünleri Kooperatifi’nden gelince başka bir “Heyecan”la koştum bayrama.
Ereğli Sahili’nin “Liman” bölümünün gerçeği bu!
Zor hayat şartlarında hayatlarını alın teriyle kazananların yaşam alanı!
Adı üstünde!
BOZHANE…
